17.11 godz. 18.00 – Koncert REJS – Fabryka Sztuki

Kon­rad Dwo­ra­kow­ski – re­ży­ser, ak­tor, sce­no­graf, au­tor tek­stów. Ab­sol­went i wy­kła­dow­ca bia­ło­stoc­kie­go Wy­dzia­łu Sztu­ki Lal­kar­skiej Aka­de­mii Te­atral­nej im. Alek­san­dra Ze­lwe­ro­wi­cza w War­sza­wie (obec­nie Fi­lia w Bia­łym­sto­ku). Pierw­sze pra­ce re­ali­zo­wał w 1999 roku w sto­łecz­nym Te­atrze Lal­ka (“Ale jajo” we­dług tek­stu The­odo­ra Seus­sa Ge­ise­la) i Te­atrze Ba­nia­lu­ka w Biel­sku-Bia­łej (ze­spo­ło­wa re­ży­se­ria “Szop­ki don Cri­sto­ba­la” Fe­de­ri­co Gar­cíi Lor­ki). Na­stęp­nie re­ży­se­ro­wał spek­ta­kle w naj­istot­niej­szych pol­skich in­sty­tu­cjach z krę­gu te­atrów lal­ko­wych i skie­ro­wa­nych do mło­de­go wi­dza, m.in. w: szcze­ciń­skim Te­atrze La­lek “Ple­ciu­ga”, Te­atrze im. Han­sa Chri­stia­na An­der­se­na w Lu­bli­nie, Te­atrze Dzie­ci Za­głę­bia im. Jana Do­rma­na w Bę­dzi­nie, war­szaw­skim Te­atrze Gu­li­wer, kra­kow­skim Te­atrze “Gro­te­ska”, Te­atrze La­lek Ar­le­kin oraz Te­atrze Lal­ki i Ak­to­ra “Pi­no­kio” w Ło­dzi oraz wro­cław­skim Te­atrze La­lek. Jego twór­czość nie ogra­ni­cza się je­dy­nie do przed­sta­wień lal­ko­wych. Upra­wia te­atr for­my, la­lek, pla­stycz­ny, przy czym nie uży­wa la­lek w każ­dym przed­sta­wie­niu. Dwo­ra­kow­ski stwo­rzył sze­reg przed­sta­wień w te­atrach, któ­rych re­per­tu­ar skie­ro­wa­ny jest do sze­ro­kie­go (nie­ko­niecz­nie młod­sze­go) gro­na od­bior­ców. Pra­co­wał m.in. we Wro­cław­skim Te­atrze Pan­to­mi­my im. Hen­ry­ka To­ma­szew­skie­go, In­sty­tu­cie Te­atral­nym i Te­atrze Ocho­ty w War­sza­wie, Te­atrze CHO­REA czy Na­ro­do­wym Sta­rym Te­atrze w Kra­ko­wie. Współ­pra­co­wał rów­nież z te­le­wi­zją, gdzie był au­to­rem ani­ma­cji lal­ko­wych w pro­gra­mach te­le­wi­zyj­nych “Uli­ca Se­zam­ko­wa” i “Gu­mi­ty­cy”. Dwo­ra­kow­ski jest rów­nież au­to­rem sce­na­riu­szy i tek­sto­́w pio­se­nek. Pro­wa­dzi też au­tor­skie warsz­ta­ty z te­atru for­my. Two­rzy spek­ta­kle, za­rów­no dla dzie­ci, jak i do­ro­słych wi­dzów. Jak sam mówi, jego te­atr jest wszech­stron­ny je­śli cho­dzi o od­bior­cę, re­per­tu­ar, es­te­ty­kę i cha­rak­ter. Się­ga za­rów­no po tek­sty two­rzo­ne z my­ślą o młod­szych od­bior­cach, jak ba­śnie An­der­se­na czy bra­ci Grimm, kla­sy­ki po­wie­ści dzie­cię­cej, jak “Pi­no­kio”, “Król Ma­ciuś I”, “Czar­no­księż­nik z kra­iny Oz” czy “Pip­pi Poń­czo­szan­ka”, ale tak­że po tek­sty Bru­no­na Schul­za, Olgi To­kar­czuk, Fran­za Kaf­ki czy Mi­gu­ela de Ce­rvan­te­sa. W la­tach 2003-2005 Dwo­ra­kow­ski był kie­row­ni­kiem li­te­rac­kim Te­atru Gu­li­wer w War­sza­wie. Przez de­ka­dę (2009-2019) peł­nił funk­cję dy­rek­to­ra na­czel­ne­go i ar­ty­stycz­ne­go łódz­kie­go Te­atru “Pi­no­kio”. W trak­cie swo­jej ka­den­cji zre­ali­zo­wał m.in. po­mysł stwo­rze­nia mię­dzy­na­ro­do­we­go fe­sti­wa­lu “Te­atral­na Ka­ru­ze­la”, okre­śla­ne­go jako “prze­gląd sztu­ki współ­cze­snej dla dzie­ci, mło­dzie­ży i ich naj­bliż­szych”. Ini­cjo­wał pro­jek­ty o cha­rak­te­rze re­wi­ta­li­za­cyj­nym i pro­spo­łecz­nym, m.in. “Punk­ty Kul­tu­ry”, skon­cen­tro­wa­ne na ar­ty­stycz­nej ak­ty­wi­za­cji dzie­ci i mło­dzie­ży za­gro­żo­nej mar­gi­na­li­za­cją, czy “Wjeż­dża­my w bra­my”, “Bra­mo­gra­nie”, “Sta­ro­po­le­scy”  – pro­jek­ty roz­gry­wa­ją­ce się w bra­mach i na po­dwór­kach łódz­kie­go osie­dla Sta­re Po­le­sie. Jest wy­kła­dow­cą Aka­de­mii Mu­zycz­nej im. Gra­ży­ny i Kiej­stu­ta Ba­ce­wi­czów w Ło­dzi oraz stu­diów po­dy­plo­mo­wych Pe­da­go­gi­ka Te­atru przy In­sty­tu­cie Kul­tu­ry Pol­skiej Uni­wer­sy­te­tu War­szaw­skie­go. Dwo­ra­kow­ski jest lau­re­atem kil­ku­na­stu na­gród i wy­róż­nień, m.in.: Zło­tej Ma­ski za naj­lep­sze przed­sta­wie­nie se­zo­nu 2009/2010 w te­atrach lal­ko­wych za spek­takl “Bru­no Schulz – Hi­sto­ria wy­stęp­nej wy­obraź­ni”, na­gro­dy za re­ży­se­rię przed­sta­wie­nia “Bal­la­dy­ny i ro­man­se” na I Fe­sti­wa­lu Ma­łych Pra­pre­mier w Wał­brzy­chu (2013) i wy­róż­nie­nia za umie­jęt­ny do­bór kon­wen­cji w spek­ta­klu “Ły­sek z po­kła­du Idy” na 45. Opol­skich Kon­fron­ta­cjach Te­atral­nych (2021). Inne wa­żne pro­duk­cje: “Mi­kro­ko­smos” Te­atru Pan­to­mi­my we Wro­cła­wiu, “Chłop­cy z Pla­cu Bro­ni” Te­atru “Pi­no­kio” w Ło­dzi, “Don Ki­chot” stwo­rzo­ny w ko­ope­ra­cji Gru­py Co­in­ci­den­tia i Te­atru “Pi­no­kio” w Ło­dzi, “Król Ma­ciuś I” Te­atru Ba­nia­lu­ka w Biel­sku-Bia­łej, “Du­ma­now­ski side A” Te­atru Sta­re­go w Kra­ko­wie. Na po­cząt­ku 2022 roku w Te­atrze Dra­ma­tycz­nym w Kłaj­pe­dzie wy­re­ży­se­ro­wał pierw­szy li­tew­ski prze­kład “Ba­jek ro­bo­tów” Sta­ni­sła­wa Lema.

Piotr Kli­mek – kom­po­zy­tor, ab­sol­went Kró­lew­skie­go Kon­ser­wa­to­rium w Ha­dze (1997) oraz Aka­de­mii Mu­zycz­nej w Po­zna­niu (Kom­po­zy­cja w kla­sie Gra­ży­ny Pstro­koń­skiej-Na­vra­til). Ty­tuł dok­to­ra sztuk mu­zycz­nych w dzie­dzi­nie kom­po­zy­cji uzy­skał w roku 2003 (A.M. w Po­zna­niu). Do­dat­ko­we kon­sul­ta­cje mi­strzow­skie po­bie­rał u prof. Mar­ka Ja­siń­skie­go i prof. Wło­dzi­mie­rza Ko­toń­skie­go. Od 1998 wy­kła­da przed­mio­ty mu­zycz­ne na Uni­wer­sy­te­cie Szcze­ciń­skim i Aka­de­mii Sztu­ki w Szcze­ci­nie. Go­ścin­ny wy­kła­dow­ca kom­po­zy­cji w Kró­lew­skim Kon­ser­wa­to­rium w Ha­dze w 2003 oraz Uni­wer­sy­te­cie Sztu­ki w Zu­ry­chu w 2009. Od 2019 roku wy­kła­dow­ca go­ścin­ny na Za­chod­nio­po­mor­skim Uni­wer­sy­te­cie Tech­no­lo­gicz­nym. Współ­pra­cu­je rów­nież z Aka­de­mia­mi Te­atral­ny­mi w War­sza­wie i Kra­ko­wie. Kon­sul­tant mu­zycz­ny in­sty­tu­cji kul­tu­ry w Szcze­ci­nie. Dy­rek­tor Cen­trum Pro­mo­cji i Roz­wo­ju Aka­de­mii Sztu­ki w Szcze­ci­nie w la­tach 2010-2011, a w roku 2012 pro­rek­tor ds. Ar­ty­stycz­nych i Współ­pra­cy z Za­gra­ni­cą tej uczel­ni. Od 2017 roku dy­rek­tor Te­atru Ani­ma­cji w Po­zna­niu. Sty­pen­dy­sta To­wa­rzy­stwa Przy­ja­ciół Szcze­ci­na, Bur­ge­me­ester van Kol­fscho­ten Fonds, Fun­da­cji Ba­to­re­go, Sti­ftung Kul­tur­fonds Ber­lin oraz Am­ster­dams Fonds voor de Kunst. Pi­sze mu­zy­kę sym­fo­nicz­ną, chó­ral­ną, ka­me­ral­ną i elek­tro­nicz­ną. Od 1991 roku sil­nie zwią­za­ny z te­atrem. Na­pi­sał mu­zy­kę do po­nad 200 re­ali­za­cji sce­nicz­nych w Pol­sce i poza gra­ni­ca­mi kra­ju. Two­rzy in­sta­la­cje i obiek­ty dźwię­ko­we oraz bie­rze udział w pro­jek­tach z po­gra­ni­cza róż­nych dzie­dzin sztu­ki. Pi­lo­tu­je rów­nież au­tor­ski, eks­pe­ry­men­tal­ny pro­gram edu­ka­cji mu­zycz­nej dla osób nie­sły­szą­cych.

Prze­my­sław Buk­siń­ski – ani­ma­tor, or­ga­ni­za­tor dzia­łań ar­ty­stycz­nych i per­for­ma­tyw­nych. Wy­kła­dow­ca Uni­wer­sy­te­tu Ma­rii Cu­rie Skło­dow­skiej. Pre­zes Fun­da­cji Po­ła­wia­cze Pe­reł Im­prov Te­atr. Spe­cja­li­zu­je się w tech­ni­kach i me­to­dach te­atral­nych. Z Te­atrem Pi­no­kio w Ło­dzi, Te­atrem Pod­dań­czym w Bia­łym­sto­ku i Te­atrem Lal­ki i Ak­to­ra w Wał­brzy­chu współ­two­rzył pro­jek­ty dla lo­kal­nych spo­łecz­no­ści wy­klu­czo­nych ar­ty­stycz­nie m.in.: “Bra­ma­tur­gia”, “Wjeż­dża­my w bra­my”, “Lu­ftu­je­my po­dwór­ka”. Re­ali­zu­je pro­jek­ty łą­czą­ce hi­sto­rię miejsc i lu­dzi z tech­ni­ka­mi im­pro­wi­za­cji te­atral­nej: “Im­prO­po­wie­ści Lu­bel­skie i Do­mi­ni­kań­skie”, “Le­gen­dy Daw­ne­go Mia­sta”. In­struk­tor kul­tu­ry ży­we­go sło­wa i lau­re­at w Ogól­no­pol­skich Kon­kur­sach Re­cy­ta­tor­skich. Jako ak­tor współ­pra­cu­je z re­ży­se­ra­mi te­atral­ny­mi ta­ki­mi jak: Łu­kasz Witt-Mi­cha­łow­ski, Pa­weł Pas­si­ni, Je­rzy Sa­ta­now­ski, Jo­an­na Le­wic­ka, Kon­rad Dwo­ra­kow­ski. Im­pro­wi­za­cji te­atral­nej uczył się od ka­na­dyj­skiej gru­py “Un­col­led for Im­prov”. Za­ło­żył jed­ną z pierw­szych grup im­pro w Pol­sce “No Po­ta­to­es”. Za­ło­ży­ciel gru­py Po­ła­wia­cze Pe­reł Im­prov Te­atr, któ­ra re­ali­zu­je pro­jek­ty te­atral­ne o hi­sto­rii miast m.in. “Le­gen­da o Czar­ciej Ła­pie”, “Lu­blin Sto­li­ca” oraz or­ga­ni­zu­je szko­le­nia dla firm i in­sty­tu­cji kul­tu­ry z tech­nik im­pro­wi­za­cji prak­tycz­nej i sce­nicz­nej.

Ma­ciej Szy­mon Cem­pu­ra – ab­sol­went Ogól­no­kształ­cą­cej Szko­ły Mu­zycz­nej w Płoc­ku, kla­sa akor­de­onu, oraz Aka­de­mii Te­atral­nej im. Alek­san­dra Ze­lwe­ro­wi­cza Fi­lii w Bia­łym­sto­ku, kie­ru­nek ak­tor­stwo. Jest au­to­rem mu­zy­ki do spek­ta­kli te­atrów nie­za­leż­nych: “Wen­dy”, “Sen Nocy Let­niej” (reż. ze­spół), “Od­da­leń­cy”, “Ro­mans” (reż. Na­ta­lia Sa­ko­wicz). Jako Kom­po­zy­tor, lub asy­stent kom­po­zy­to­ra, współ­pra­cu­je z re­ży­se­ra­mi, m.in.: Kon­ra­dem Dwo­ra­kow­skim (“Bal­la­dy­na”, Opol­ski Te­atr Lal­ki i Ak­to­ra), Paw­łem Aigne­rem (:Cy­ra­no de Ber­ge­rak”, Te­atr Pol­ski w Biel­sko-Bia­łej, “Oże­nek”, Te­atr Miej­ski w Gli­wi­cach), Ju­sty­ną Zar (“Kop­ciu­szek”, Te­atr Dra­ma­tycz­ny w Bia­łym­sto­ku), Mar­kiem Idzi­kow­skim (“Je­zio­ro Zło­tych Ryb”, Bia­ło­stoc­ki Te­atr La­lek), Anną No­wic­ką (“Smo­ki”, Te­atr La­lek Ba­nia­lu­ka w Biel­sko-Bia­łej), Ani­tą Pio­trow­ską (“Ga­pi­szon i Zu­zia”, Te­atr Ani­ma­cji w Po­zna­niu, “Wło­sy Mamy”, Te­atr La­lek Ba­nia­lu­ka w Biel­sko-Bia­łej), To­ma­szem Ka­czo­row­skim (“Kró­lo­wa Śnie­gu”, Opol­ski Te­atr Lal­ki i Ak­to­ra). Jest rów­nież au­to­rem so­lo­we­go pa­ra­te­atral­ne­go kon­cer­tu pod ty­tu­łem “ME­TAL”.

Jo­an­na Chmie­lec­ka – ak­tor­ka, wo­ka­list­ka. Pierw­sze do­świad­cze­nia sce­nicz­ne zdo­by­ła w Te­atrze Ani­lis (kier. Anna Ci­szow­ska). Ab­sol­went­ka Kul­tu­ro­znaw­stwa na Uni­wer­sy­te­cie Łódz­kim, jej pra­ca dy­plo­mo­wa zo­sta­ła naj­lep­szą te­atro­lo­gicz­ną pra­cą ma­gi­ster­ską 2008/09. Od 2008 pra­cu­je w Te­atrze CHO­REA i Fa­bry­ce Sztu­ki w Ło­dzi, jako ko­or­dy­na­tor­ka i re­ali­za­tor­ka pro­jek­tów ar­ty­stycz­nych i edu­ka­cyj­nych. Od 2010 pra­cu­je przy re­ali­za­cji Mię­dzy­na­ro­do­we­go Fe­sti­wa­lu Te­atral­ne­go Re­tro­per­spek­ty­wy. W la­tach 2008-22 za­gra­ła w po­nad 35 pro­duk­cjach te­atral­nych i mu­zycz­nych CHO­REI. Od 2015 re­gu­lar­nie pra­cu­je w pro­jek­tach two­rzo­nych przez re­ży­se­ra Kon­ra­da Dwo­ra­kow­skie­go, kom­po­zy­to­ra Pio­tra Klim­ka i sce­no­graf­kę Ma­ri­kę Woj­cie­chow­ską. W la­tach 2015-19 wy­stę­po­wa­ła w spek­ta­klach i kon­cer­tach Te­atru Pi­no­kio w Ło­dzi. W 2019 w du­ecie z To­ma­szem Ro­do­wi­czem wy­re­ży­se­ro­wa­ła i ak­tor­sko wy­ko­nu­je spek­takl “ja, bóg”, opar­ty na tek­stach J.Gro­tow­skie­go. Od 2020 go­ścin­nie wy­stę­pu­je w spek­ta­klu “Wład­czy­ni Much” w Te­atrze Lu­do­wym w Kra­ko­wie. Współ­pra­co­wa­ła z re­ży­se­ra­mi: Ew­gie­ni­jem Kor­nia­giem, Ru­thie Oster­man, Ro­ber­tem M. Hay­de­nem, Jim­mem En­ni­sem, Wal­de­ma­rem Raź­nia­kiem, Juni Dahr, Łu­ka­szem Ko­sem, Paw­łem Gło­wa­tym, Prze­my­sła­wem Buk­siń­skim; i kom­po­zy­to­ra­mi: To­ma­szem Krzy­ża­now­skim, Mo­ni­ką Da­lach, Ve­ri­ty Stan­den, Zor­ką Wol­l­ny, Igo­rem Gaw­li­kow­skim, Łu­ka­szem La­chem, Grze­go­rzem Fajn­gol­dem. Od 2022 roku człon­ki­ni Związ­ku Ar­ty­stów Scen Pol­skich. W 2022 otrzy­ma­ła na­gro­dę „Srebr­ny Pier­ścień” dla naj­lep­szej ak­tor­ki te­atral­nej se­zo­nu 2021/22.

Michał Jóźwik – ak­tor, ab­sol­went Pań­stwo­wej Wyż­szej Szko­ły Fil­mo­wej, Te­le­wi­zyj­nej i Te­atral­nej im. L.Schil­le­ra w Ło­dzi. Ukoń­czył kurs ak­tor­ski w HB Stu­dio w No­wym Jor­ku. Ab­sol­went I stop­nia Szko­ły Mu­zycz­nej im. Ka­ro­la Li­piń­skie­go w Lu­bli­nie. Dzia­ła za­rów­no w te­atrach in­sty­tu­cjo­nal­nych (Te­atr Ho­rzy­cy w To­ru­niu, Te­atr Mu­zycz­ny w Ło­dzi) i te­atrach of­fo­wych (Te­atr CHO­REA w Ło­dzi, Czy­tel­nia Dra­ma­tu w Lu­bli­nie, Te­atr Kle­pi­sko). Wy­stą­pił w kil­ku­na­stu spek­ta­klach te­atral­nych oraz w kil­ku­dzie­się­ciu pro­duk­cjach fil­mo­wych. Pro­wa­dzi au­tor­skie warsz­ta­ty te­atral­ne dla dzie­ci, mło­dzie­ży oraz se­nio­rów na fe­sti­wa­lach te­atral­nych, w do­mach kul­tu­ry, te­atrach oraz w fun­da­cji “SA­Dow­nia”. Two­rzy au­tor­skie słu­cho­wi­ska mul­ti­me­dial­ne, m.in. “Nie­za­po­mi­naj­ki” zre­ali­zo­wa­ne z Uni­wer­sy­te­ta­mi Trze­cie­go Wie­ku, czy ba­śnie Gu­ido Goz­za­no w Te­atrze Mu­zycz­nym w Ło­dzi. Pia­ni­sta z za­mi­ło­wa­nia, mi­ło­śnik gór, ama­tor fo­to­gra­fii.